ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Σχολείο: Αβερώφειο Αλεξάνδρειας
Τάξη: Α' Λυκείου
Μάθημα: Πολιτική Παιδεία
Εκπαιδευτικός: Λίνα Κηροποιού
Στα πλαίσια του μαθήματος της Πολιτικής Παιδείας της Α' λυκείου οφείλουμε να πραγματοποιήσουμε για το β' τετράμηνο μια εργασία.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΥΤΟ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ "ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ - ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ" ΤΟΥ 7ΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ "ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ" ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ Β'ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΙΟΥΛΙΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΣΕ ΘΕΑΤΡΙΚΟ Η ΗΛΕΚΤΡΑ ΜΑΜΜΗ, ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ Ο ΑΛΗ ΦΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ Ο ΑΧΜΕΝΤ ΑΜΠΝΤΑΛΑ.
Το θεατρικό θα ανέβει μετά το Πάσχα.
*Το θεατρικό δεν ανέβηκε επειδή τα μαθήματα έγιναν έξ αποστάσεως μετά το Πάσχα, για αυτό παραθέτουμε το κείμενο του Άντον Τσέχωφ.
Στο σύντομο αφήγημα του Τσέχωφ «Ένας αριθμός» η δεσποινίς Ιουλία αντιπροσωπεύει τον άβουλο ανθρώπινο τύπο· δεν τολμά να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και συχνά πέφτει θύμα οικονομικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης. O Τσέχωφ σκιαγραφεί με απλό και ευτράπελο τρόπο την παθητική ψυχολογία, η οποία χαρακτήριζε σε μεγάλο βαθμό τη γυναικεία συμπεριφορά τα παλαιότερα χρόνια.
Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.
- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα 'χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν... Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
- Δύο μήνες και πέντε μέρες...
- Δύο μήνες ακριβώς... Το 'χω σημειώσει... Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια. Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές... δε δουλεύετε τις Κυριακές. Πηγαίνετε περίπατο με τα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές...
Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του φουστανιού της, μα δεν είπε λέξη.
- Τρεις γιορτές... μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα... Ο Κόλιας ήταν άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα... Μονάχα με τη Βαρβάρα ασχολήθηκες... Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να αναπαυτείς μετά το φαγητό... Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. Αφαιρούμε, μας μένουν... Χμ! σαράντα ένα ρούβλια... Σωστά;
Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. Άρχισε να τρέμει το σαγόνι της. Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη της, μα δεν έβγαλε άχνα.
- Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού με το πιατάκι του... Βγάζουμε δύο ρούβλια... Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο, μα δεν πειράζει... Τόσο το χειρότερο! Προχωρούμε! Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο και έσκισε το σακάκι του... Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια... Άλλη μια μέρα που δεν πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να 'χεις τα μάτια σου τέσσερα, γι' αυτό σε πληρώνουμε... Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε ρούβλια. Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια...
- Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα. μουρμούρισε η Ιουλία
- Το 'χω σημειώσει!
- Καλά...
- Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.
Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη της. Κακόμοιρο κορίτσι!
- Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. Μονάχα τρία ρούβλια, από την κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε... Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
- Μπα; Και γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά. Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας μένουν έντεκα. Πάρε τα χρήματά σου, αγαπητή μου! Τρία... τρία, τρία... ένα και ένα... Πάρ' τα...
Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε στην τσέπη της.
- Ευχαριστώ, ψιθύρισε.
Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. Με έπιασαν τα δαιμόνια μου
- Και γιατί με ευχαριστείς;
- Για τα χρήματα.
- Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! Και μου λες κι ευχαριστώ;
- Οι άλλοι δε μου 'διναν τίποτα!...
- Δε σου 'διναν τίποτα. Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό μάθημα. Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; Μπορείς να ζήσεις σ' αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, αν δε δείξεις τα δόντια σου; Γιατί είσαι άβουλη;
Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε.
Η "Περιβαλλοντική Αγωγή" του ιδίου κεφαλαίου αποτέλεσε το έναυσμα για να ασχοληθούμε ενεργά με την ανακύκλωση. Πιο συγκεκριμένα το σχολείο μας, με υπεύθυνη την καθηγήτρια του μαθήματος κ. Κηροποιού, συμμετέχει για τρίτη συνεχή χρονιά σε πρόγραμμα ανακύκλωσης. Οι μαθητές του μαθήματος της Πολιτικής Παιδείας είναι κάθε φορά οι συντονιστές της συλλογής χαρτιού.
Κατά τη σχολική χρονιά 2019-2020 στο πρόγραμμα της ανακύκλωσης συμμετείχε όλο το Ελληνικό Τετράγωνο. Το χαρτί, 600 κιλά περίπου, προωθήθηκε για ανακύκλωση και ποσό 1200 λιρών προστέθηκε στο ταμείο της εκδρομής των μαθητών.
Γραφεία Κοινότητας
Δημοτικό σχολείο
Αβερώφειο
Φέτος, λόγω covid19, το πρόγραμμα περιορίστηκε στο Αβέρωφειο. Μέχρι στιγμής έχουμε συσκευάσει 13 κουτιά με χαρτί προς ανακύκλωση.
Ιστορικό της Προστασίας του Περιβάλλοντος
Η Περιβαλλοντική Αγωγή αναπτύχθηκε σταδιακά από τη δεκαετία του 1960 με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την προοπτική να ανατραπεί η αντίληψη που θεωρεί τον άνθρωπο κυρίαρχο της φύσης.
22 Απριλίου 2021
Με την ευκαιρία της Ημέρας της Γης
θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας.
Η ΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ
Περιορίζουμε τη χρήση πλαστικών
ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ
Χαρτί
Μπαταρίες
Λαμπτήρες
Περιορίζουμε τη σπατάλη των πόρων της γης,
όπως το νερό
Περιορίζουμε τη χρήση αυτοκινήτου για να προστατέψουμε τη γη από τους ρύπους
.
Η Γη μας χρειάζεται και
την χρειαζόμαστε
με τους 17 στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ.
Στις μέρες μας αντιμετωπίζουμε ένα πολύ σοβαρό και μεγάλο πρόβλημα.
Ένα πρόβλημα που απειλεί να καταστρέψει την ομορφιά και τη γαλήνη της ζωής μας.
Comments
Post a Comment